Kadın Danışma ve Sığınma Merkezi şiddete uğrayan ve uğrama riski olan kadınların yanında

Kadın Danışma ve Sığınma Merkezi şiddete uğrayan ve uğrama riski olan kadınların yanında
Sığınmaevi’nde kalan 26 yaşındaki Ö. K: “8 yıl şiddete maruz kaldım. Sığınmaevi’ne ulaşamasaydım belki de çoktan ölmüştüm”

Çankaya Belediyesi “25 Kasım Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele Günü” öncesi, Kadın Danışma ve Sığınma Merkezi’nin şiddete uğrayan ve uğrama riski olan kadınların yanında olduğunu bir kez daha hatırlattı.

Danışma Merkezi fiziksel, psikolojik, cinsel ve ekonomik şiddete maruz kalan kadınlara; yasal hakları konusunda bilgi vererek sosyal, psikolojik, ekonomik ve hukuki destek alabilmelerini sağlarken, Sığınma Merkezi şiddete uğrayan ve uğrama riski olan kadınlara, tüm bu desteklerin yanı sıra güvenilir barınma ortamı da sağlıyor. Telefonla ya da yüz yüze görüşme olanağı sağlayan Danışma Merkezi’ne458 89 00/ 1154 numaralı telefondan ulaşılıyor.

Psikolojik destek programlarının yanı sıra eşya ve giysi gibi yardımların da yapıldığı sığınmaevinde kalan kadınların sosyal hayata dönebilmeleri ve yaşadıkları travmayı hafifletebilmeleri için ise konser, sergi, tiyatro gibi etkinliklere katılmaları teşvik ediliyor. Kadın ve çocuklarıyla birlikte toplam 40 kişi kapasiteli merkezde, çocuklara yönelik bakım ve eğitim desteği de veriliyor. Sığınmaevi bünyesinde, okul öncesi yaştaki çocuklar için kreş, okula gidenler çocuklar için ise etüt merkezi yer alıyor.

“BANA DA SAHİP ÇIKILABİLECEĞİNİ FARK ETTİM”

2 çocuğuyla birlikte sığınmaevinde kalan Ö. K, 8 yıllık evliliği boyunca şiddete maruz kaldığını belirterek, hikayesini şöyle anlatıyor:

“Eşim tanıştığımızda çok nazik biriydi. Evliliğe giden süreçte hiçbir şiddet olayı yaşamadım. Ancak ilk çocuğumdan sonra, gittikçe kötü davranmaya beni evden çıkartmamaya başladı. Herhangi bir şeyi bahane ederek beni dövüyordu. Aileme sığındığım, onları da darp etti. Orada da kalamadık. Bir gün arabada, beni, kucağımda ikinci bebeğim varken darp etti. Çocuğuma da vurmaya başlayınca, arabadan dışarıya attım kendimi. Şans eseri oradan geçen polisler bana ve çocuklarıma yardım etti. “Benim karım size ne?” diyen eşime, “Senin karınsa, devletin de vatandaşı” dediler. O an devletin bana da sahip çıkılabileceğini büyük bir şaşkınlıkla fark ettim. Bu hiç aklıma gelmemişti gerçekten.”

O gün karakola götürüldüğünü ve ardından çocuklarıyla birlikte sığınmaevinde kalmaya başladığını ve boşanma davası açtığını anlatan K, “Eğer sığınmaevi olmasaydı belki de çoktan ölmüştüm. Burada benim de haklarım olduğunu, kendimi savunabileceğimi, destek alabileceğimi görerek güçlendim. Çocuklarımla birlikte yeni bir gelecek kuracağım, inanmakta zorlanıyorum ama umutluyum artık” diye konuştu.

HABERE YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.